Het leven op Boliviaanse hoogte

Mijn favoriete lezers,

Leuk dat jullie weer eens mijn reisverhaal lezen! Dit keer gaat het over mijn twee en een halve week leven op de hoogtes in Bolivia. Wanneer mensen aan Bolvia denken, denken zij nou niet aan het meest geweldige land en dit is ook de reden dat mensen dit land overslaan. Voor ik dit land binnenkwam zeiden veel mensen dat de Bolivianen niet echt spraakzame mensen waren en dat het land niet heel geweldig is. Het tegendeel hebben zij mij bewezen, ik vond het echt een fantastisch mooi land met de alleraardigste en behulpzame lui!

Uyuni en de zoutvlaktes

Vanuit Iquique in Chili ben ik de grens overgegaan bij Oruro, wat ik wel de lelijkste stad van Zuid-Amerika tot nu toe kan noemen, om over te stappen naar Uyuni. In deze stad heb ik een tour geboekt naar de prachtige zoutvlaktes van Bolivia. Dit was een 3-daagse tour, waarbij we met een 4x4 door de woestijn en de zoutvlaktes raasden. De eerste dag zijn wij naar de train cementry en een zoutfabriek geweest, waarbij je zou verwachten dat deze heel groot is, maar dit is een fabriek van 8 bij 4 meter waarbij alles op de ouderwetse manier gaat. Omdat Bolivia geen toegang meer heeft tot de oceaan na de oorlog met Chili, moeten zij alles met de trein vervoeren. Dit is erg nadelig voor de handel met andere landen en de Bolivianen proberen nog steeds dit stuk land met toegang tot de oceaan terug te krijgen bij ons in Den Haag. Na een paar uur rijden zijn wij bij de zoutvlaktes aangekomen, wat echt hectaren breed en lang is. Je kunt bijna het einde van de wereld zien, zo ontzettend mooi dat het is. Na weer een uur verder gereden te hebben kwamen wij bij het gedeelte waar regenval de dag ervoor geweest moet zijn wil je de meest mooie weerspiegeling op de zoutvlaktes kunnen zien. Gelukkig hadden wij die en hebben wij de meest mooie fotos en filmpjes geschoten(check mijn foto album hiervoor). Ergens midden in de zoutvlaktes hebben wij bij een zoutkasteel overnacht, wat echt een gruwelijk leuke ervaring is. We kregen ook geen zout bij het eten, wanneer je zout wilde kon je dat van de muren afhalen, hahaha! 

De tweede en derde dag zijn wij langs allerlei vulkanen gegaan, zelfs een vulkaan die semi-actief is geworden en binnen 5 jaar kan uitbarsten. De naam van deze vulkaan is de Uturuncu vulkaan. Het is zo bijzonder om al die kleuren in de bergen te zien door de vulkanen die zich daar bevinden. De hoogte waar wij op zaten was rond de 5000 meter boven zeeniveau, dit zorgt ervoor dat je maar 50% van je normale hoeveelheid zuurstof binnen krijgt. Dit is de reden dat de Bolivianen zo langzaam werken en lopen. Stelletje gekkies zijn het daar ook, slap excuus om niks te doen vind ik het maar. Het hele landschap kun je je bijna niet voorstellen hoe mooi dit is. Ook zijn wij heel veel verschillende meren(Lagunas) afgeweest die elk zijn eigen kleur heeft door de planten etc. die erin groeien. De meest grappige dieren, genaamd ¨de Flamingo¨ kun je vinden in deze Lagunas! De rotsen van Salvador Dali waren erg indrukwekkend, het lijkt net of ze uit de lucht zijn komen vallen. In de buurt van de vulkaan was een hotspring die werd opgewarmd door de vulkaan, hier zijn we de zonsopgang gaan bekijken om 5 uur in de ochtend echt ongelooflijk! Na deze vermoeidende dagen heb ik samen met de tourguide een nachtbus genomen naar Sucre(de hoofdstad).

Sucre

Om 5 uur in de ochtend kwam ik aan in Sucre, na een 1,5 uur op de bank te hebben geslapen besloot ik maar mee te doen met een walking tour om zo wat mensen te leren kennen. Ik ben hier wat toffe Nederlanders tegengekomen en ben met hen de dagen in Sucre opgetrokken. In Sucre zat ik in een party hostel(Kultur Berlin), waar een club in zat en waar ik boven sliep. De enige manier om in slaap te komen was om twee rode wijntjes te drinken of te feesten tot de muziek ophield, vaak heb ik een combi van deze twee opties gedaan en het slapen ging daarna perfect! 

In Sucre heb ik ondanks het feesten en drinken elke dag wat ondernomen, ik heb de prachtige wijk Corleta bezocht wat een geweldig uitzicht over de stad geeft. Toevallig was daar een Boliviaans bruiloft gaande, dit is totaal niet zoals wij het gewend zijn. Castillo de Glorietta is een roze kasteel waar de prins en prinses vroeger woonden, tegenwoordig valt het onder een militaire basis in het midden van een vallei. In Sucre zijn de dinosaurus voetstappen van eeuwen geleden gevonden bij het uitgraven van een gebied om een fabriek te plaatsen. Ik ben daar heen geweest en het was het totaal niet waard, het is gewoon een toeristische trekpleister waar je van 200 meter afstand de voetstappen kunt bekijken. Je hoeft dus niet eens naar binnen en entree te betalen om dit te kunnen zien. Wat wel echt een aanrader is, is de markt van tarabuco, dit is een rit van 1,5 uur de bergen in en is enorm groot met alles waar je maar naar zoekt kun je hier vinden. Het is een heel oud stadje en alles wordt nog gedaan zoals het eeuwen geleden werd gedaan. 

De laatste dag dat ik in Sucre was zijn wij een hotel binnen gesneeked om in een zwembad te zwemmen. Het is ons we gelukt, maar toen wij naar binnen renden naar het zwembad kwamen wij er onderweg achter dat het zwembad op maandag dicht was, domper! Het water was zo warm, wanneer je je grote teen erin deed je al legionella te pakken had. Jammer weer! Mijn weg vervolgde zich naar Samaipata.

Samaipata

Na een busrit van 10 uur, kwam ik midden in de nacht om 3 uur aan in Samaipata. Dit is echt een hippie plaatsje met hele leuke restaurantjes en een prachtige omgeving. Hier heb ik een hike gedaan naar inca ruïnes en ben ik naar de 3 watervallen geweest, waar ik heerlijk heb gezwommen en een lekker relaxdagje heb gedaan. Wanneer ik de watervallen uitliep waren er allemaal Bolivianen aan het barbequen en zij nodigden mij uit om lekker met ze mee te eten. Heerlijk zo´n Boliviaanse barbeque! Mijn reis ging door via Santa Cruz naar La Paz in het Westen van Bolivia!

La Paz

Na bijna een busrit van 24 uur kwam ik aan in La Paz, hier zat ik door mijn Nederlandse vrienden weer in een partyhostel genaamd: Wild ¨fucking¨ Rover, wat iedereen uitkraamt bij het nemen van een shot! Heel veel mensen aan de drank en drugs, het deed mij een beetje denken aan Lil Kleine. Na een avond te hebben gefeest, besloot ik maar de Death road te doen. Twee dagen voor ik hem had gedaan was er een jongen van 22 uit Nieuw-Zeeland de klif afgereden en overleden. Gelukkig was dit niet bij de organisatie waar ik had geboekt. Het was echt een geweldige ervaring, waarbij ik op hetr veiligere gedeelte met 75km/pu de berg afging. Ik had de slechste fiets dus af en toe was het gevaar en de klif dichtbij, maar ik kan mezelf een survivor noemen en ik leef nog gezien ik deze blog nu aan het schrijven ben. 

Daarnaast ben ik met de kabelbaan die door heel de stad en de bergen in loopt naar een van de grootste zondagmarkten van Bolivia geweest wat echt bizar is hoe groot dat is. Er wordt zo ontzettend veel rotzooi verkocht, dat ik alleen een paar sokken heb gekocht omdat die van mij aan vervanging toe waren. Het uitzicht van deze markt en de kabelbanen is fenomenabel! Dichtbij mijn hostel was er een Witches markt, waar allemaal gekke en rare dingen worden verkocht. Ook veel spullen wat met hekserij etc. te maken had, echt heel bijzonder om te zien wat mensen kopen en verkopen. Wat moet je met die zooi! 

Het gekke in alle steden in Bolivia is dat mensen gewoon op straat plassen en dat er enorm veel zooi en plastic overal op straat ligt. Het lijkt net of het al die mensen geen reet uitmaakt dat de stad zo ranzig is. Er zijn geen grote containers, overal liggen vuilniszakken op hopen in het midden van de straat. Hier staan ongeveer 10 honden om heen om alle restjes uit de vuilniszakken te eten wat zorgt voor nog meer stank en zooi. Hier moet echt wat aan gedaan worden.

Copacabana en Isla del Sol

Na een kort ritje ben ik doorgegaan naar het beroemde Titicaca meer en heb hier de Copacabana bezocht. Dit is een geweldig vissersplaatsje waar ze de beste verse vis genaamd: ¨Trucha¨(Trout) verkopen voor een spotprijsje. Ik heb deze trucha wel 3 dagen lang voor lunch en diner gegeten. De menu del dia(dagmenu´s) waar deze trucha met een voorgerecht en nagerecht voor 30 Bolivianos(3 á 4 euro) genuttigd kan worden. Je kan dus heel goedkoop en lekker eten in Bolivia.

Voor ik door naar Peru ging, ben ik nog naar Isla del Sol geweest waar volgens de mensen van het eiland altijd de zon schijnt, ughmmm... Isla del Sol kun je alleen per boot bereiken, wanneer je op dit eiland bent moet je enorm veel trappen, gemaakt door de Inca´s, omhoog moet lopen. Dit zijn dus gewoon neergelegde rotsen en stenen, wij hebben besloten om de backpacks voor 10 bolivianos bij een restaurant voor een nacht te laten liggen zodat wij dit niet helemaal naar boven hoefde te tillen. In de avond heb je bij elk restaurant op de top van het eiland een prachtig uitzicht over het meer en de zonsondergang. Samen met twee Israelische guys hebben wij heerlijk gegeten en genoten van het uitzicht. De dag erna ben ik doorgegaan naar Peru naar Arequipa, bij de grens kun je alles smokkelen wat je wil. Je loopt zelf over de grens na het krijgen van een stempel en de tassen worden niet eens gecheckt. Ik begrijp best dat er zo veel handel in coke mogelijk is. 

Nou, dit was hem wel weer voor Bolivia, ik hoop dat jullie weer een beetje genoten hebben van mijn verhaal en op naar de volgende over Peru. Tot nu toe vind ik dat al een geweldig land. Maar hier zullen jullie snel genoeg over horen. Vergeet niet duimpjes omhoog als je dit verhaal chill vindt.

Oowja, ik vroeg mij af of jullie weten wat een Inca toilet is, jullie kunnen je antwoord in de reacties zetten!

Hasta Luego!